Η αρχή μια διαφθοράς…

Είναι 7:34 πμ. Είμαι στο γραφείο μου και κανονικά θα έπρεπε να είμαι έξω στην παραγωγή. Αλλά, με τόσες τσικουδιές που ήπια χθες το βράδυ και τέτοιες εξελίξεις…. Πώς να μην γράφω εδώ! Χθες το τηλέφωνο χτύπησε πάλι… όταν είδα το όνομά της στην οθόνη ένιωσα πάλι αυτή τη χαρά… τη ζεστασιά! Απέρριψα την κλήση όπως της είχα υποσχεθεί την προηγούμενη μέρα…μετά από λίγα δευτερόλεπτα την πήρα πίσω. Γελούσε, μου λέει τελικά μου το έκλεισες ε; Γέλασα και άρχισα τα γνωστά… «που γυρνάς;» της λέω. Για σαφάρι στα Θοδωρού μου λέει για να πιάσω κανένα Κρι Κρι. (Τα Θοδωρού είναι μια μικρή βραχονησίδα έξω από το Πλατανιά που είναι προστασία της άγριας φύσης και ειδικά των Κρι Κρι , αγριοκάτσικων από τη Κρήτη που είναι υπό εξαφάνιση). Γέλασα πολύ με αυτή την ατάκα της αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι δεν έλεγε και τόσο ψέματα! Είχε νοικιάσει ένα θαλάσσιο ποδήλατο, είχε πάρει και το κινητό της, και πήγε στα Θοδωρού και άρχισε τα τηλέφωνα!! Δεν παίζεται! Μου λέει, έλα για μπάνιο… της λέω έρχομαι….σκέφτομαι το τραγούδι «Κάτι γίνεται εδώ….το άρωμά σου με σέρνει….τι να σου κάνω και εγώ είμαι ένα δέντρο που γέρνει!». Την είδα πάλι… συνειδητοποίησα ότι αυτός ο έρωτας δεν είναι μόνο πλατωνικός… δεν χόρταινα το κορμί της, τον αέρα της, άρχισα να την παρατηρώ καλύτερα … έψαχνα να βρω όμορφες ατέλειες πάνω στο κορμί της. Κάποια ελιά της, ένα σημάδι της, την επεξεργαζόμουν από κάτω μέχρι πάνω και όταν σταμάτησα στο στήθος της…πήρα μια βαθιά ανάσα και έκανα μια βουτιάστη θάλασσα! Ήταν 7 περίπου. Στις οχτώ χόρευα σε ένα ξενοδοχείο με τον φίλο μου τον Κάκο. Της είπα να έρθει αν θέλει… είχα ξεφύγει…ήθελα να τη βλέπω συνέχεια. Γιατί χρησιμοποιώ αόριστό; Θα το μάθετε μετά. Είχα καιρό να χορέψω, η καινούργια μου δουλειά δεν με βοηθάει λόγω ωραρίου αλλά ήθελα να χορέψω σαν τρελός! Ειδικά όταν είσαι ερωτευμένος πάνω στη πίστα νομίζεις ότι πετάς! Ο ενθουσιασμός μου κράτησε μόνο τη πρώτη μισή ώρα. Σε κάθε διάλλειμα κοιτούσα το κινητό μου με την κρυφή ελπίδα ότι θα έρθει! Συνειδητοποίησα ότι ο διαφθορέας αρχίζει να πεθαίνει μέσα μου, όχι λόγω του αθεράπευτου ρομαντισμού μου αλλά... Η βραδιά εξελίχθηκε κανονικά. Μια χορεύτρια ξύπνησε για λίγο τον διαφθορέα μέσα μου χρησιμοποιώντας τις ζουμερές καμπύλες της. Οι ατάκες ακολουθούσαν η μία την άλλη. Ο διαφθορέας μέσα μου την κοιτούσε με εκείνο το βλέμμα το πεινασμένο που σε μερικές γυναίκες αρέσει! Αλλά όχι σε αυτήν! Ξέρετε σε ποια! Ο Κάκος σαν καλός φίλος και μαθητής… άρχισε την προσέγγιση στην άλλη χορεύτρια! Θαύμασα τη χαλαρότητα και τη φυσικότητα που του έδινε η καθαρή σκέψη. Έχει μόλις χωρίσει από την σχέση του. Εγώ συχνά πυκνά την σκεφτόμουν… οπότε έχανα και κέρδιζα το παιχνίδι συνεχώς! Η ώρα 11 και τέταρτο. Κοίταξα για τελευταία φορά το κινητό μου. Τίποτα! Άρχισα να γράφω μήνυμα. Εδώ ένα πτώμα. Πως περνάτε εκεί; Απάντηση. Η γνωστή προστακτική… έλα Λουξ. (περιοχή με καφετέριες στο λιμάνι των Χανίων). Την πήρα τηλέφωνο. Της είπα ψέμματα ότι δεν θα πάω… αφού έβγαλα τη στολή μου και έβαλα τα ρούχα μου πήγα… μου έκανε χώρο δίπλα της. Καθώς καθόμουν… κοιτούσα το ντεκολτέ της και μετά τα πόδια της. Αυτά τα σορτσάκια σκέφτηκα, και αφού πήρα χαλαρό ύφος της λέω. Ζεστάθηκες και μου γδύθηκες σήμερα; Συνειδητοποιώ ότι της έκανα σκηνή ζήλιας. Το πήρε για αστείο…μα αστείο ήταν…αν ήταν κοπέλα μου θα το έλεγα σαν αστείο για να ακουστεί αυτό που θα ήθελα πραγματικά να πω. Η μια κουβέντα έφερε την άλλη… κι εγώ καθόμουν εκεί έπινα τις τσικουδιές μου… και σκεφτόμουν. Ξαφνικά λέει … πάω il Nostro θα έρθει κανείς; (Γνωστή τρέντι καφετέρια στη περιοχή κου καπί. Πέντε λεπτά με τα πόδια από εκεί που καθόμασταν). Εγώ είπα όχι. Και έκατσα να βυθιστώ στο αλκοόλ. Μια φίλη της με ρώτησε τι έχω… της λέω "δεν ξέρεις;"…μου λέει "όχι" με απορία… συνειδητοποιώ πόσο καλά το είχα κρύψει….της ανοίγω την καρδιά μου… δεν ξαφνιάζετε αλλά δεν φρικάρει κιόλας. Λέει ότι με καταλαβαίνει, λέει ότι έχει πάθει το ίδιο… λέει….. ότι δεν ξέρει τι να προτείνει…. Λέει λέει λέει…. Τα παίρνω στο κρανίο και….πάω να τη βρω…..Την πήρα τηλέφωνο και της είπα ότι πρέπει να μιλήσουμε… λέει έρχομαι αμέσως. Μετά από λίγο μπαίνει στο αμάξι… την κοιτάω να είναι στο κόσμο της γελαστή και χαρούμενη και να παίζω στο μυαλό μου το σοκ που θα πάθει στα επόμενα λεπτά. Εκείνη τη στιγμή ευτυχώς, ξύπνησε ο διαφθορέας μέσα μου. Γούσταρα που θα την αιφνιδίαζα. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα ζωντανός. Ένα πονηρό χαμόγελο στόλισε τα χείλι μου. Της είπα ότι δεν μπορώ να τη δω φιλικά ότι είμαι ερωτευμένος μαζί της, ότι δεν μπορώ να το σταματήσω κι όλα όσα αισθανόμουν. Είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό χωρίς να με σταματάει και χωρίς να αποκλείει τίποτα. Έλεγε συνέχεια ότι δεν το περίμενε και ότι όλα θα είναι διαφορετικά από εδώ και πέρα. Συμφώνησα…την άφησα να το δουλέψει στο μυαλό της… να δει πως θα είναι 2-3 μέρες χωρίς εμένα αφού τις τελευταίες τρεις βδομάδες είμαστε κάθε μέρα μαζί και όλη μέρα στα τηλέφωνα! Θα της λείψω άραγε; Εμένα πάντως,… ήδη… έφυγε λέγοντας «θα σε πάρω εγώ». Το ξέρω ότι δεν θα ακούω πια το γέλιο της στα τηλεφωνήματα αλλά… της έβαλα στο μυαλό αυτό που ήθελα…η Διαφθορά άρχισε….πιστεύω ότι στο μυαλό της θα παίξουν όλα όσα έχουμε ζήσει θα καταλάβει πράγματα που δεν είχε καταλάβει! Ελπίζω να έχω σύντομα τη συνέχεια…